ізгі ниетті

См. также в других словарях:

• арам — ар. діни Бауыздалмаған, қаны шықпаған. ар. діни 1. Бауыздалмаған, қаны шықпаған. 2. Қара ниетті сұм …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көсеге — зат. «Құт», «береке», «өркен» тәрізді атаулармен мәндес, игі ниетті танытатын сез …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бықмерез — (Орал, Жән.) жаман ниетті. Көптің ішінен б ы қ м е р е з д е р де шығады (Орал, Жән.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• алғыс-тілек — зат. Алғыс және тілек, екеуі бірге. Ыстық емеуірінмен айтылған отты ниетті өзге жұрт та сырттай қостап, а л ғ ы с т і л е к т е р і н жаудырады (Қ. Толыбаев, Бабадан., 147) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• арамдау — сын. Аздаған арамдығы бар, арам ниеттілеу …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• арамы — сын. Теріс пиғылды, қара ниетті. Мен де сіздің бары жоғыңызды байқап алайын деген а р а м ы ой келіп, сөзіңізді бөлмедім (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 27). Арамы тілдес. ауыс. Арандатушы, өсекші. Арада жүрген бір а р а м ы т і л д е с бар ғой, соны… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• барақат — зат. д і н и. Алла тағаланың сүйікті құлдарына ерекше ықылас көрсетіп, керемет кие дарытқаны; жаратқан иеміздің жарылқауы; алла жіберген бақ. Бірде әкемнің Ыбырай Жақай баласы туралы: Алланың б а р а қ а т ы дарыған кісі ғой, деген сөзі естігенім …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ғазиздік — зат. Қадірлілік, ардақтылық, ізгі ниеттілік; адалдық, пәктік. Ғазиздердің қадырын білген жандар, Қос ғұмыр ғ а з и з д і к п е н сүрген жандар. Кітап құрап алмасын баспа қылып, Дін ісләмға пайдасы тиген жандар (А. Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 443) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жымсау — сын. Жымысқы, арам, қара ниетті (адам) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• пейілділік — зат. Адал пейілдік, ақ ниеттілік. Есен мен зайыбының ашық қабақ, ақ көңілмен сыйлағанның өзі кең п е й і л д і л і к т і ң, жомарттықтың белгісіндей болды (Ж.Тұрлыбаев, Семсер, 165) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі